Beroerte [richtlijn]

E.1 Definiëring van premobilisatie

De premobilisatiefase wordt gedefinieerd als ‘de fase waarin het medisch beleid erop gericht is de patiënt in bed te houden’. In deze fase is interdisciplinaire samenwerking met onder andere verpleegkundigen zeer belangrijk; daarnaast is het belangrijk de premobilisatiefase zo kort mogelijk te houden.

Belangrijke wijziging

Recent onderzoek (2020) toont dat vroegtijdige mobilisatie (< 24 uur) in sommige gevallen risico kan geven op neurologische verslechtering. Het huidige advies om patiënten zo snel mogelijk (< 24 uur) te mobiliseren uit bed is daarom vervallen.

De fysiotherapeutische handelingen die in dit hoofdstuk staan beschreven, gelden ook voor patiënten die wél mobiliseren, maar het grootste deel van de dag inactief zijn.

Afhankelijk van het type CVA, de stabiliteit van het klinisch neurologisch beeld en de aanwezige complicaties zal het in sommige gevallen niet wenselijk zijn om patiënten vroegtijdig (binnen 24 uur na het ontstaan van het CVA) uit bed te mobiliseren. Deze periode van gebonden zijn aan bed (premobilisatie) kan variëren van enkele uren tot soms vele weken. Deze fase kan worden gedefinieerd als ‘de fase waarin het medisch beleid erop gericht is de patiënt in bed te houden’. In veel gevallen moet zelfs inspanning en stress tijdens het liggen worden vermeden. Dit medische beleid beperkt in belangrijke mate de behandelingsmogelijkheden van de fysiotherapeut.

De fysiotherapeutische handelingen die in dit hoofdstuk staan beschreven, gelden ook voor patiënten die wél mobiliseren, maar het grootste deel van de dag inactief zijn.

Hoofdstuk E, F en G