In de eerstelijnszorg is de werkwijze van verwijzing doorgaans goed herkenbaar. In de tweedelijnszorg (ziekenhuizen, verpleeghuizen, revalidatiecentra en andere instellingen) is dat niet altijd het geval. In de tweedelijnszorg is de aanmelding met verwijzing soms minder expliciet en minder herkenbaar vanwege andere procedures rond verwijzing en aanmelding en kortere communicatielijnen. Het hele proces en de volledige besluitvorming rond verwijzing en aanmelding kan bijvoorbeeld plaatsvinden in één multidisciplinair overleg. Hoe het proces met verwijzing georganiseerd is, zowel in de eerstelijns- als in de tweedelijnszorg, en waar, of hoe de verwijsgegevens in het dossier van de fysiotherapeut zijn vastgelegd, doet niet ter zake, zolang de fysiotherapeut maar kan beschikken over de verwijsgegevens die nodig zijn voor het klinisch redeneren.
Behalve de reeds genoteerde gegevens dienen er bij aanmelding en intake via verwijzing een aantal extra gegevens genoteerd te worden.

Per definitie verplichte gegevens (extra bij verwijzing)
 

Verwijzer (indien anders dan huisarts)*
De verwijzer wordt genoteerd. Als de patiënt zich met een verwijzing van een arts aanmeldt, stelt de fysiotherapeut vast of de verwijzing volledig en duidelijk is. Zo nodig neemt de fysiotherapeut contact op met de verwijzer, voor zover dit voor goede hulpverlening noodzakelijk is (zie art. 454 lid 1, WGBO). Voor het contact opnemen met de verwijzer is toestemming nodig van de patiënt (zie art. 457, WGBO).

Verwijzing met verwijsgegevens*
De fysiotherapeut is verplicht de verwijzing met verwijsgegevens als stuk op te nemen in het dossier in het kader van goed hulpverlenerschap (zie art. 454 lid 1, WGBO).