De liefde voor het vak is van generatie op generatie doorgegeven. Zijn opa en naamgenoot was heilgymnast/masseur en zijn vader is praktiserend manueel therapeut. Mijmerend over zijn kindertijd vertelt Tees: ‘Ik vond het mooi om bij pa in de praktijk te komen om met de krachtapparaten te spelen en heb altijd het gevoel gehad dat ik voor mensen wil zorgen.’

Na het behalen van zijn Bachelor Fysiotherapie start Tees in 2014 in de praktijk van zijn vader. De eerste jaren werkt hij vanuit de praktijk voor de jeugd van N.E.C. Nijmegen. Daarna besluit hij verder te studeren voor de master Musculoskeletale revalidatie.

‘Ik ben blij dat ik dit vak heb gekozen en met mijn vader kan werken. We hebben dezelfde visie op het vak. Ik wil net als hij patiënten de beste zorg geven die hij of zij verdient.’  Waar Tees zijn vader het plezier in stage begeleiden heeft teruggegeven, leert Tees van de ervaring van zijn vader. Tees verdiept zich graag in de wetenschap en redeneert klinisch als therapeut. Ook voert hij open gesprekken met zijn patiënten. ‘Een valkuil is denken dat je het verhaal al eerder hebt gehoord en daardoor al snel je conclusies trekt.’ Tees wil bij iedere patiënt kritisch blijven nadenken.

Veel ambities schuilen in Tees, maar ‘ondernemen’ nu nog niet. ‘Ik ben minder van de zakelijke kant. Ik heb nog niet het doel om in de maatschap toe te treden.’ Tees maakt keuzes om zijn ontwikkeling als fysiotherapeut te realiseren. Zo is hij ondertussen afgestudeerd als master of science met een uitstroomprofiel in sport- en manueeltherapie en begeleidt hij stagiairs Fysiotherapie. Hij wil hen zoveel mogelijk meegeven aan het eind van de stage. Ook werkt hij samen met studenten aan de HAN aan onderzoeken. Hij ziet nog voldoende groeimogelijkheden binnen de praktijk. ‘Ik zie diverse mensen, dat is goed voor mijn leercurve. Het eerste jaar zonder studie ernaast zit erop. Ik kan me nog zoveel ontwikkelen in mijn huidige functie.’